Elk jaar begint de Boekenweek met het Boekenbal in Amsterdam. Een feestje waar het wemelt van schrijvers, uitgevers en Bekende Nederlanders. De laatste categorie bestaat vooral uit talkshowhosts, acteurs & actrices, influencers en journalisten. Dit jaar kreeg ik twee kaartjes van mijn uitgever Anton Scheepstra: eentje voor mij en eentje voor mijn +1 Mariët Visser, de ontwerpster van de covers van mijn boeken. Het werd een fantastische avond!
Twee jaar geleden mocht ik ook al een keer naar het Boekenbal. Hoewel dat ook een leuk feest was, herinneren mijn +1 van toen (Inge de Bie) en ik ons vooral de uren kleumen in een heeeeeel lange rij voor nachtclub Escape. Dit jaar was het feest gelukkig gewoon in de schouwburg. En we hadden blijkbaar een upgrade gekregen van Anton, want we mochten ook naar het programma in de zaal.



Gronings op tijd, waren we om stipt acht uur aanwezig. Net als de echte celebreties. Dus daar stonden Mariët en ik ineens pal achter de familie Chabot, Marcel van Roosendaal, Saskia Noort en Freek & Hella op de blauwe loper, waar fotografen achter een hek zich ongetwijfeld afvroegen wie wij waren. Behalve Roos Custers die voor Tzum stond te fotograferen en ons vroeg voor haar te poseren.



Na een drankje in een prachtige bar zochten we onze plekken op: balkon 3, rij 1, griezelig hoog, maar met een mooi uitzicht op het podium links en de familie Chabot beneden rechts. We luisterden naar Frits Spits, genoten van zang & dans en moesten erg lachen om twee kleine meisjes die wel een heel spitsvondige spreekbeurt hielden: wat mij betreft het hoogtepunt van het programma. Vooral een geweldige opmerking over een zekere auteur, die zich geschoffeerd voelt vanwege het boekenweekgeschenk van de Chabotten kon op veel applaus rekenen.



En toen was het feest. We dwaalden door de gangen, vergaapten ons aan de beroemde schrijvers die zich hadden genesteld op de trap waar ooit Mulisch zetelde (nu zat Conny Palmen er, omringd door jonge fans), lieten ons fotograferen, schreven iets in het grote boek en dansten tot we niet meer konden staan. Overal waar we keken, zagen we bekende gezichten. Ook leuk om een paar Groningers tegen te komen: ik zag Auke Hulst geanimeerd in gesprek met een blondine op de trap, sprak nog even met Martin Lindeboom (die namens Hebban aanwezig was) en bewonderde de turquoise outfit van Karin Sitalsing. Net als wij had ze zich niets aangetrokken van de dresscode ‘a touch of gold’.



Zo tegen enen haalden we onze jassen op en strompelden we terug naar de Heregracht 21, waar we in een echt prachtige B&B sliepen. Later begreep ik dat het na een uur pas echt leuk wordt op het Boekenbal, maar van de wilde toestanden die beginnen als de pers weg is hebben wij dus niets meegekregen. Dat gaf niet: wij hadden het sowieso erg naar onze zin. Anton: hartelijk bedankt voor de kaarten, we hebben genoten!


