Bijna een jaar geleden zouden Maike van der Kooij en ik een avond verzorgen voor vier afdelingen van de Vrouwen van Nu over ons boek Tussen de Dijken. Helaas gooide sneeuw toen roet in het eten en ging de avond niet door. Op donderdag 23 oktober gingen we in de herkansing. Maike was die avond verhinderd, want aan het schilderen in de uiterwaarden van de Merwede. Anitha Hallatu uit Foxhol, zelf geboren in de CC-polder nam haar plaats in en dat deed ze fantastisch.
We waren te gast bij de leden van de Vrouwen van Nu van Nieuw-Scheemda, Woldendorp, Wagenborgen en Nieuwolda. Zo’n vijftig vrouwen trotseerden opnieuw heftig weer (dit keer was het code geel vanwege storm Benjamin) om naar de Leeuwenborg te komen: een sfeervolle locatie in Nieuw-Scheemda.
Na de koffie met voortreffelijke appeltaart verzorgden Anitha en ik samen de lezing. Ik vertelde iets over de totstandkoming van ons boek en de geschiedenis van de Molukkers in Nederland en Anitha ontroerde de aanwezige vrouwen met haar verhaal over hoe haar Molukse vader en Nederlandse moeder elkaar leerden kennen en hoe haar moeder -Juf Janny – voor de kinderen in het kamp – ook in de CC-polder kwam wonen en er aan de slag ging als kleuterjuf. Haar verhalen over de herinneringen aan het kamp maakten grote indruk.
Na de pauze lieten we de film De Uitzetting zien, gemaakt door het Filmcollectief Groningen. Deze film gaat over de laatste dagen van de Molukkers in de CC-polder en de manier waarop zij onder dwang van gewapende politiemannen het kamp moesten verlaten, vlak voor kerst. Een indrukwekkende film die volgend jaar hopelijk ook op de nationale tv te zien zal zijn.
Na afloop van de film kwamen de vragen los en hebben we nog lang nagepraat met de vrouwen. Een bijzondere warme avond, ondanks de storm die buiten raasde. Voor herhaling vatbaar!
Tussen de dijken beschrijft de herinneringen van de Molukkers die van 1953 tot 1961 woonden in het woonoord in de CC-polder bij Finsterwolde. De bewoners vierden er huwelijken, geboortes en feestdagen, rouwden om gestorven kinderen, maakten muziek en verbouwden hun eigen groente. De kinderen speelden op de dijk en in de kwelders. De kleintjes gingen er naar school. Voor de volwassenen was het verblijf zwaar. Het was er koud en winderig, de barakken waren te klein voor zo veel mensen en de voorzieningen waren belabberd. Bovendien voelden ze zich in de steek gelaten door de overheid. De belofte dat ze na zes maanden zouden terugkeren naar de Molukken was gebroken en het gedwongen ontslag uit het leger zat de oud-militairen dwars. Toch maakten ze er samen het beste van en vormden ze een hechte gemeenschap. Totdat ze eind 1961 werden gedwongen om te vertrekken.
Het boek Tussen de Dijken. Herinneringen aan het Ambonezenbosje is uitgegeven door Uitgeverij Passage te Groningen en is nog altijd te koop bij de boekhandel en bij de uitgeverij.
