Een kort verhaal
Wat doe je als je leven een zwart gat is geworden? Als je merkt dat niemand jou meer nodig heeft? Als je man een ander heeft en je dochter je een zeurpiet vindt? Na haar scheiding ziet Britta geen toekomst meer. Er is maar een plek waar ze nog een sprankje hoop kan vinden: op haar geliefde eiland Schiermonnikoog. Verdiept in haar herinneringen aan vroeger zwerft ze over het eiland en negeert ze de berichten over een Amerikaanse aanval op Nederland. Wat kan haar dat schelen? Haar wereld is toch al vergaan. Maar dan ontmoet ze een heksenkring op zoek naar een zesde heks om samen de winterzonnewende te vieren op het strand.
Een venijnige zeewind rukt aan mijn winterjas en blaast mijn haar voor mijn gezicht. Ik strijk een lok achter mijn oor onder de gevoerde capuchon, maar weet dat het niet zal helpen. Eigenlijk zou ik handschoenen moeten aantrekken, want mijn vingers zien knalrood van de kou. Zo rood als haar jas, die middag in de rechtszaal.
Het Wad ligt erbij als een doorweekte dweil. In de verte tonen witte koppen op de golven de kracht van de windstoten. De doordringende geur van zout, zilt en zee doet me denken aan de oesters die we hier vroeger vaak zochten, op mooie heldere zomerdagen toen alles nog normaal was. Oesters. Die eet hij nu vast met haar.
Verder lezen? Het volledige verhaal vind je als e-book op Bol.com.
